Miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych

Podstawa prawna

Wytyczne z zaleceniami jak powinny być oznaczone miejsca postojowe dla niepełnosprawnych, gdzie mogą się znajdować, jakie powinny być ich wymiary i komu takie miejsca przysługują określają różne przepisy. Są to między innymi: 

1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 14 listopada 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie,
2. Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie,
3. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach.

Co znajdziemy w przepisach?

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, obowiązują następujące zasady dotyczące miejsc postojowych użytkowanych przez osoby niepełnosprawne:

- zagospodarowanie działki budowlanej powinno uwzględniać miejsca postojowe dla samochodów, w tym również miejsca postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne,

- miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych wymagają odpowiedniego oznakowania,

- mogą być usytuowane w odległości minimum 5 m od okien budynku mieszkalnego,

- stanowiska postojowe dla osób niepełnosprawnych powinny mieć szerokość minimum 3,6 m i długość 5 m, jeśli miejsce postojowe jest położone wzdłuż jezdni to długość powinna wynosić minimum 6 m, a szerokość minimum 3,6 m (istnieje opcja zmniejszenia do 2,3 m szerokości, jeśli będzie możliwość korzystania z przylegającego dojścia),

- miejsca postojowe w garażu, które przeznaczone są dla osób niepełnosprawnych muszą mieć dojazd z drogi do drzwi samochodu przynajmniej z jednej strony o szerokości co najmniej 1,2 m.

Ile miejsc postojowych powinno zostać wyznaczonych?

Kolejny dokument, w którym znajdziemy informacje dotyczące miejsc postojowych dla osób niepełnosprawnych to ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Według niej zarządca dróg i organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach powinien w strefie płatnego parkowania wyznaczyć miejsca postojowe dla pojazdów przeznaczonych do przewozu osób niepełnosprawnych o obniżonej sprawności ruchowej lub dla pojazdów, które mają uprawniającą kartę parkingową. Karta wydawana jest osobom z orzeczeniem o niepełnosprawności. Ustawodawca dokładnie określa liczbę takich miejsc, które powinny być wyznaczone: 1 jeśli stanowisk jest od 6 do 15; 2 jeśli stanowisk jest od 16 do 40; 3 jeśli stanowisk jest od 41 do 100; 4% ogólnej liczby stanowisk jeśli stanowisk jest więcej niż 100.

Komu wydawane są karty parkingowe?

Karty parkingowe uprawniające do postoju na miejscach dla osób niepełnosprawnych wydawane są przez powiatowy lub miejski zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności. Przysługują osobom, u których stwierdzono znacznie ograniczone możliwości poruszania się, w orzeczeniu wskazany jest stopień niepełnosprawności i wskazanie do prawa do posiadania ulg i karty parkingowej. Wniosek powinien zostać złożony osobiście przez osobę niepełnosprawną. Jedyne wyjątki to wiek poniżej 18 roku życia lub całkowite ubezwłasnowolnienie - wniosek składany jest wtedy przez rodzica lub opiekuna prawnego, w przypadku osób niepełnosprawnych, które są częściowo ubezwłasnowolnione wniosek składa kurator. Po złożeniu odpowiednich dokumentów na rozpatrzenie wniosku trzeba czekać do 30 dni. Karty ważne są do końca terminu ważności orzeczenia o niepełnosprawności, ale maksymalnie 5 lat. Szczegółowe informacje o wydawaniu kart parkingowych dla niepełnosprawnych można znaleźć TUTAJ.